Dzieci księży

Prometeusz

Stolica Apostolska intensywnie pracuje nad naprawieniem krzywd dzieci księży, które żyją z piętnem "owoców grzechu" - donosi włoski dziennik "La Stampa"

SONDAŻ
Znasz jakieś dziecko księdza?
46%
Nie (497)

36%
Tak (391)

18%
Nie wiem (198)

Liczba oddanych głosów: 1086
Nowy dokument Kongregacji ds. Duchowieństwa miałby pomóc księżowskim dzieciom wyjść z ukrycia bez narażania ich ojców na kary kościelne. - Kardynał Claudio Hummes, który szefuje tej kongregacji, przewodniczył w ostatnich tygodniach kilku poufnym naradom w tej sprawie. Opracowywane zasady przewidują swoistą amnestię dla księży - twierdzi Giacomo Galeazzi, świetnie zwykle poinformowany watykanista "La Stampy".

Zasady opracowywane w Watykanie miałyby nakłaniać księży do uznania potomstwa oraz wzięcia odpowiedzialności za jego wychowanie pomimo pozostawania w stanie kapłańskim. Oznaczałoby to, że ich dzieci mogłyby nosić nazwisko ojców, otrzymywać od nich alimenty, a także po nich dziedziczyć. Obecnie teoretycznie mogą dochodzić tych praw w sądach państwowych, ale częsta w wielu krajach zmowa milczenia wokół grzechów Kościoła sprawia, że poza USA i Francją takie procesy niemal się nie zdarzają.
Prace kongregacji dotyczą tych księży, którzy po przelotnych bądź dłuższych związkach z kobietami powrócili do przestrzegania celibatu. Część z nich pokajała się przed swymi biskupami oraz odbyła pokutę. I za radą zwierzchników (to dziś niemal standardowa praktyka, którą chce właśnie zmienić kard. Hummes) nie przyznaje się publicznie do swych dzieci, aby "uniknąć zgorszenia" wśród wiernych. Jednocześnie znacznie liczniejsza rzesza księży przez całe życie ukrywa fakt posiadania potomstwa zarówno przed parafianami, jak i przełożonymi.

O jak wielu księży chodzi? Kiedy przed kilku laty ukazała się w Niemczech książka "Ukryte dzieci Boga" oparta na rozmowach z blisko tysiącem dzieci niemieckich księży, bp Hans-Jochen Jaschke z Hamburga przekonywał, że to zawyżona liczba, bo on sam "zna tylko trzy takie przypadki".

- Rzecz jasna nikt nie prowadzi ścisłych statystyk. We Włoszech żyją setki dzieci księży, a nawet cudzoziemskich biskupów - mówi "La Stampie" mediolański ks. Antonio Mazzi, założyciel wspólnoty Exodus, która pomaga m.in. potomkom kapłanów.

Ks. Mazzi opowiada, że zwłaszcza dla wierzących nastolatków obowiązek zatajania przed rówieśnikami tego, że ojciec jest księdzem, rodzi czasem katastrofalne skutki. - Zajmuję się tymi dziećmi w imię pamięci o pewnym synu księdza - Giorgiu. Przez pięć lat próbowałem mu pomóc, ale popełnił samobójstwo. Kościół nie poświęca im uwagi, a świeccy psycholodzy nie zawsze potrafią ich zrozumieć. Cierpią samotnie. To haniebne, że w ten sposób wina ojców spada na ich dzieci - mówi ks. Mazzi.

Zwłaszcza w ubogiej Afryce i Ameryce Łacińskiej, gdzie łamanie celibatu jest najczęstsze, problemem matek księżowskich dzieci jest nie tylko opinia "panny z dzieckiem", ale też brak pieniędzy. Dlatego Kongregacja ds. Duchowieństwa ma pracować na zasadami ścisłego rozdzielenia majątku kościelnego, którym ksiądz rozporządza z racji swego urzędu, od jego dóbr osobistych, z których można ściągać alimenty oraz dziedziczyć.

- Kościół chce ustrzec się masowych procesów o alimenty, które są już zapowiadane w USA. Chce, aby na alimenty łożyli księża ze swych osobistych pieniędzy, a nie ich diecezje - twierdzi Giacomo Galeazzi.

To paradoksalny zwrot w historii celibatu, którego obowiązek wprowadzono na Zachodzie w XI-XII w. Teologiczne argumenty na rzecz bezżeństwa były wówczas silnie wspierane przez władzę feudalną, aby samotni biskupi i księża, którzy nierzadko byli książętami kościelnych włości, nie przysparzali kłopotów z ich dziedziczeniem.

Informacje "La Stampy" są potwierdzeniem determinacji Benedykta XVI, który na krótko przed konklawe z 2005 r. publicznie modlił się o "oczyszczenie Kościoła z brudu". Odczytano to jako zapowiedź walki z nadużyciami księży, którą kard. Joseph Ratzinger zamierza podjąć po wyborze na głowę Kościoła.

Od tego czasu papież m.in. wymusił na irlandzkim Kościele szczere rozliczenie się ze skandali pedofilskich, począwszy od lat 30. XX w. A przed dwoma miesiącami zatwierdził procedury przyspieszonego wydalania ze stanu kapłańskiego tych księży, którzy żyją z kobietami i pomimo napomnień swego biskupa nie zamierzają wracać do celibatu.
Źródło: Gazeta Wyborcza

Misza

Do seminarium żaden kandydat nie zostanie przyjęty dopóki lekarz nie stwierdzi,że jest normalnie zbudowanym mężczyzną.Ryzyko zawodowe.